روزی حضرت علی «ع» در میان اصحاب فرمود که به همه عمر خود در حق کسی نه نیکی کرده ام و نه بدی.
اصحاب عرض کردند: ما معنی این سخن را نمی دانیم.
حضرت فرمود: «هر که در حق کسی نیکی می کند جزای آن نیکی به وی باز می گردد، پس به حقیقت در حق خود نیکی کرده باشد و هر که در حق کسی بدی می کند، سزای آن به خودش برمیگردد.»
پس فرمود: این سخن آیه ای است که خداوند می فرماید:
« فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره* و من یعمل مثقال ذره شرا یره »
«هر کس عمل نیکی کند هر قدر باشد پاداش آن را نیکی بیند و هر که بد کند هر چه کوچک باشد مکافات آن را بدی یابد»
![بوی سیب [9]](http://www.radiomaaref.ir/images/adsbsib4.gif){kind=link}